Over Monique Jeijsman
Ik was 29, doodongelukkig in mijn werk.
Voor de buitenwereld leek het of ik alles voor elkaar had: ik had een koophuis, een auto van de zaak, zat op interessante projecten door het hele land en had een leuk sociaal leven. Alleen diep van binnen voelde ik mij leeg. Ik was doodmoe elke dag. Op vrijdagavond was ik in mijn hoofd al bezig met “over twee dagen is het alweer maandag en moet ik weer naar mijn werk”, waardoor ik het weekend totaal niet kon ontspannen. Wanneer ik op maandagochtend weer richting mijn werk ging, reed ik met zoveel tegenzin die kant op! Soms stopte ik onderweg nog ergens om even bij te komen, want ik voelde de stress terwijl ik achter het stuur zat. Mijn hartslag ging omhoog naarmate ik dichterbij het gebouw kwam. Aan het einde van mijn werkweek was ik blij als ik weer richting huis kon. Op vrijdag was ik doodop en het weekend was te kort om bij te tanken. Mijn baan voelde aan als een lege huls. Was dit mijn leven? Was dit de baan waar ik van droomde??
Ik wist rationeel dat deze baan het niet was
Ik merkte dat de stress van mijn werk mijn leven beheerste. Maar moest ik dan mijn goede salaris en auto van de zaak opgeven? Dat was mijn zekerheid. Als ik dacht aan nog langer in die baan blijven, dan kreeg ik het spaans benauwd! Ik merkte nu al dat mijn sociale leven eronder leed omdat ik vaak moe was of geen tijd had door die drukke baan. Tot op een moment dat een collega iets vroeg en ik zat te huilen op mijn werk. Er knapte iets. Ik kon het niet meer. ’s Avonds heb ik staan overgeven op de badkamer. Het was klaar. Het werd tijd voor actie. DIT WILDE IK NIET MEER!
Wat ik toen deed…
Ik checkte alle vacturesites, maar het aanbod was zo groot en overweldigend! Ik zag door de bomen het bos niet meer. De moed zakte in mijn schoenen omdat ik gewoon niet wist waar ik naar moest zoeken, dus ik zocht op bijna alles. Ik werd er moedeloos van! Bij elke vacature dacht ik: ga ik hier de komende jaren écht gelukkig worden? Wat als ik wéér de verkeerde keuze maak? Ik wist het gewoonweg niet! Toen mijn contract niet werd verlengd wist ik dat het tijd werd om het anders aan te pakken. Ik voelde de druk toenemen. Mijn volgende baan MOEST de JUISTE beslissing zijn. Ik had hulp nodig. Maar hoe dan? Wie? En wat zou het kosten? Straks kom ik daar ook niet verder mee, want als het mijzelf al niet lukt, lukt het een ander dan wel?
Ik ben nog altijd blij dat ik die keuze heb gemaakt en voorbij mijn onzekerheid en angst ben gegaan. Ik kwam bij een loopbaancoach terecht die heel goed snapte met welke vragen ik zat. Na een aantal gesprekken met haar was mijn stip op de horizon duidelijk. Ik wist eindelijk wat ik wilde gaan doen! Wat een opluchting!
Nu heb ik mijn droombaan.
Inmiddels ben ik wat jaren verder en heb ik mijn eigen bedrijf MOtivatie. In mijn bedrijf kon ik mijn eigen droombaan creëren. Omdat ik zo duidelijk voor ogen heb hoe die droombaan eruit moet zien, heb ik nu echt de allerleukste baan die er is. Soms moet ik mijzelf even knijpen of dit écht mijn leven is. Ik heb weer het gevoel dat ik echt iets zinvols doe. Wat ik doe geeft mij zoveel energie en ik ben er ook goed in. Dat zorgt ervoor dat werken niet aanvoelt als werken. Ik heb er plezier in. Omdat ik zo duidelijk voor ogen heb wat ik wil, is het niet zo moeilijk meer om keuzes te maken. Ik heb focus. Dat geeft zoveel rust en zorgt er ook voor dat ik zelf in balans blijf. Het heeft mij ook veel meer zelfvertrouwen gegeven, omdat ik nu op mijzelf kan vertrouwen dat ik de juiste keuzes maak. Niet alleen op werkgebied, maar ook op privégebied. En dat is een mooie bijvangst!
Dit is wat je over mij moet weten…
Ik ben met humor en enthousiasme bloedeerlijk en direct. Beren op de weg verander ik in knuffelbeertjes, want waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Ik weet wat ik wil en je moet van goede huize komen om mij van gedachten te laten veranderen. Met een dosis lef en passie voor wat ik doe, bereik ik daarom ook vaak wat ik wil en daar wil ik juist anderen in motiveren om hetzelfde te doen. Theorieën zijn ervoor gemaakt om vooral praktisch toe te passen. Ik “zit op vragen stellen” waardoor je mij soms lastig zult vinden, maar ik zal altijd helpen om het antwoord te vinden. In mijn moodboard staat een giraffe, die staat voor overzicht. Door zijn lange nek kijkt hij overal overheen (ik ben 1,82m) en hij is nieuwsgierig. Ik daag jou uit om vaker een giraffe te zijn.
Mijn visie op droombanen
Waarom ik kies voor de term “droombaan”? Je neemt toch niet genoegen met minder? Tevreden zijn met je baan is een baan die de hypotheek of huur betaalt, meer niet. Echt gelukkig zijn in je werk is de overtreffende trap. Dat is een baan waar je niet alleen doet waar je goed in bent, maar het moet aanvoelen als jouw roeping. Alsof je hiervoor geboren bent en het aanvoelt als een pré dat ze je er ook nog voor betalen. Een baan die moet voldoen aan al JOUW criteria, want anders past het niet bij jou maar doe je concessies. Aan jouw levenspartner doe je toch ook geen concessies omdat jij dan eindelijk die partner hebt? Nee, die partner moet passen bij jou en jouw leven. En die droombaan? Die past als een puzzelstukje in jouw leven.
Dit is wat je over mij moet weten…
Roze is mijn kleur. Dat zie je overal in terug: mijn golftas, mijn roze stoelen op mijn kantoor, mijn logo, mijn kleding. Ik wilde zelfs een roze fiat 500 kopen, maar die werd niet geleverd in die kleur. Toen heb ik maar gekozen voor een zwart witte met bronze kleurige velgen. Het moet tenslotte niet te standaard zijn.
Op vakantie noemden ze mij het kattenvrouwtje. Ik knuffel met alle poezen die ik tegenkom.
Golfen is mijn passie. Mijn vriend zegt altijd: zodra jij op de golfbaan staat, dan komt er een smile van oor tot oor op je gezicht.
Als ik kleding ga kopen en ik kan niet kiezen, dan koop ik ze allebei. En natuurlijk heb ik het nodig. Mogelijk zit er iets roze tussen…
Als ik iets leuk vind om te doen dan kan ik daar volledig in op gaan en de tijd vergeten.
Ik heb excellijstjes voor als we met vakantie gaan, dan kun je niets vergeten. Lekker overzichtelijk!
Ik ben van team zoet, minder van hartig. Karamel zeezout is de uitvinding van de eeuw!
Ik ben bijna nooit chagrijnig. Ik lach veel. Dat maakt het leven leuk, toch?
Heb jij de podcast al geluisterd?
